Het is mijn droom om een boek te schrijven en meer vrijheid te ervaren als ondernemer. Deze dromen zijn voortgekomen uit wat mijn intuïtie mij influisterde. Voor mij staat het volgen van je dromen gelijk aan het volgen je gevoel, je intuïtie. De afgelopen maanden ben ik steeds meer vanuit mijn intuïtie gaan handelen, probeer ik te leven vanuit een flow. En dat is een heel bijzonder proces, maar vooral ook erg spannend. Ik vind het zelf namelijk niet altijd logisch of voordehand liggend wat ik aan ideeën en inzichten binnenkrijg. En dan heb ik het niet over het antwoord op de vraag: wat gaan we eten vanavond. Nee, ik heb het over ideeën die richting geven aan mijn leven. En dat zijn er nogal wat geweest de afgelopen jaren.

Het starten van een podcast in 2022, was zo’n idee wat ineens in mij opkwam een paar jaar geleden. Ik schreef al een tijdje korte verhalen en plaatste die op mijn website. Op een gegeven moment dacht ik: waarom bied ik het ook niet gewoon in audio aan en vertel ik af en toe ook iets over wat mij inspireerde om het verhaal te schrijven. Ik ben het gewoon maar gaan doe en ik ontdekte dat ik veel plezier beleefde aan het maken van de afleveringen. Toch was het voor mij niet logisch om deze podcast te starten. Ik dacht: wie ben ik om een podcast te maken, het is toch niet boeiend wat ik te melden heb, hier is geen publiek voor. Nou, dat publiek was er dus wel. Het liep geen storm, dat niet, maar ik zag wel dat het groepje luisteraars steeds groter werd.

Ik ben dus gewoon maar begonnen en ik ontdekte een passie in mij waarvan ik niet wist dat het er zat. Ik beschouw mijzelf altijd als een bescheiden persoon, een rustig persoon en ik heb dat altijd vertaald naar: dus heb ik niets te melden, kan ik de aandacht van mensen niet vasthouden. Die overtuiging heeft bij mij ook lange tijd de behoefte onderdrukt om verhalen te gaan schrijven, een boek te gaan schrijven. Ik dacht ook al die tijd dat ik sowieso geen goede spreekstem had, want ik heb een zachte stem en mensen moeten vaker vragen wat ik zeg. Hoe vaak in mijn leven heb ik niet te horen gekregen: ‘Praat eens wat harder!’

Maar, toen werd ik gevraagd om verhalen voor te gaan dragen op een podium. En daar merkte ik voor het eerst dat ik met mijn spreekstem, weliswaar versterkt door de microfoon, dus wel mensen bereik. Als ik zing, voel ik mij gek genoeg wel vertrouwd met mijn stem. Ik zing sinds mijn achttiende in bandjes en ik weet hoe ik met mijn stem volume kan maken. Maar praten, daar was ik gewoon niet goed in, dacht ik altijd. Toen ik dus ging voordragen, bleek dat heel erg mee te vallen. Ik kreeg te horen dat ik een prettige stem had. Het moedigde mij aan om toch die podcast te starten.

Waarom haal ik nu het voorbeeld van het starten van de podcast aan? De behoefte om de podcast te maken, kwam spontaan in mij op. Ik had er een goed en kloppend gevoel bij. Ik moet dit gaan doen, dacht ik. Het heeft dus nog een paar maanden geduurd voordat ik de knoop door durfde te hakken. Allemaal door die overtuigingen die ik over mijzelf had die voor mij heel waar klonken in mijn hoofd, eigenlijk logischer waren dan het idee om gewoon met die podcast te beginnen.

En wat heeft dat nu met luisteren naar je intuïtie te maken? Als je wel eens podcastafleveringen van mij hebt beluisterd, weet je inmiddels dat ik steeds meer ben gaan varen op wat mijn gevoel mij ingeeft. Ik ben er steeds alerter op geworden en probeer er ook zoveel mogelijk naar te handelen. Het zet dingen in beweging en dat maakt mij een stuk gelukkiger kan ik wel zeggen.

Ik weet ook niet waar ik precies op aan ga koersen met alles waar ik nu mee bezig ben. Er was dus ineens de behoefte om een podcast te maken. Ik zag allerlei mogelijkheden voor me en was in mijn hoofd al afleveringen aan het maken. Deze wens kwam van binnenuit, daar waren mijn belemmerende overtuigingen nog niet op in gaan hakken. En dat is precies het moment om er stevig aan vast te houden.

Aan de ene kant jammer dat het dus nog een paar maanden duurde voordat ik stappen ondernam. Aan de andere kant ben ik heel blij dat ik het gedaan heb. Zo zit ik eigenlijk ook wel weer in elkaar gelukkig. Als iets hard aan mij trekt, dan moet ik daar wat mee. Uiteindelijk ben ik aan mijn eerste roman begonnen. Een droom die ik meer dan tien jaar lang voor mij uitschoof. Ook ben ik voor mijzelf begonnen. Die wens had ik al jaren maar ik durfde geen stappen te zetten in die richting. Wil je daar meer over weten? Beluister dan ook eens mijn podcast Dichter bij je dromen.

De spontane ingevingen die er ineens zijn, dat is je intuïtie. Alle bezwaren die je daarna gaat bedenken, is ruis. Natuurlijk, je kunt niet alles tegelijk. En ook niet alles meteen. Maar wat echt een gewoonte van mij is geworden is het opschrijven van die ingevingen. Als notitie op mijn telefoon, in een notitieboekje dat naast mijn bed ligt (gek word ik er soms van als die ideeën en inzichten midden in de nacht komen). Als ik ze dan later teruglees, merk ik dat ik sommige ideeën kennelijk al eerder had of ik kom tot een inzicht dat mij verder helpt als ik vastloop. De truc is om er vooral niet veel bij na te denken, het gewoon op te schrijven en er later op een rustig moment nog eens naar te kijken wat je ermee kunt.

Ik neem al deze inzichten serieus. En soms dwaal ik af, dan krijg ik angstige gedachten zoals: het gaat mij allemaal niet lukken, ik lijk wel gek, ik heb er geen tijd voor. En inmiddels probeer ik dat er ook gewoon even te laten zijn. Dat werkt beter dan ertegen te vechten, want dan mag ik niet bang zijn om te falen. Het mag er ook zijn, het hoort erbij. Wat mij dan vaak helpt is gewoon even iets anders gaan doen. Het werkt voor mij direct als ik in de tuin ga werken bijvoorbeeld. Meestal ebt de angst vrij vlug weg en zie ik het grotere plaatje weer voor me. En ik voel na een paar minuten in de aarde wroeten ook vooral veel vertrouwen in mezelf.

Voel jij vanbinnen een grote behoefte om ergens aan te beginnen? Ga gewoon beginnen! Het kan je zoveel moois opleveren. Wat is de eerste stap die je vandaag nog zou kunnen zetten? Zet die stap. En blijf die stappen zetten, ook al zijn ze maar zo klein. Het brengt je altijd verder, misschien zelfs wel verder dan je ooit had durven dromen!