25 juli 2025

Mijn dochtertje heeft schoolvakantie en voor mij betekent dat concreet:

minder tijd voor mijzelf.

Begrijp me niet verkeerd. Ik kan oprecht genieten van mijn dochtertje van zes. We trekken er samen veel op uit en vorige week waren we met z’n drieën een weekje naar Zuid-Limburg.

Voor mij een goede reden om de laptop thuis te laten en gewoon even niets te doen. Nou ja, niets doen…

Hoewel mijn dochtertje ook prima even iets voor zichzelf kan doen, bleef het lastig om mijn rust te pakken. En dat had vooral te maken met mijn drukke hoofd.

Ik betrapte mijzelf er steeds vaker op dat ik dacht: was ik maar even een paar dagen alleen.

Toch vond ik rust. En dat zat hem in iets heel kleins.

Terwijl mijn man onder de douche stond en mijn dochtertje met haar knuffels aan het spelen was, staarde ik wat uit het raam van het vakantiehuisje. Ik concentreerde me op de wuivende grashalmen waar ik, zittend aan een tafel, op uit keek.

Ik worstel al een tijdje met de vraag hoe ik verder wil met mijn bedrijf. En terwijl ik zo naar buiten keek, kwam er al vrij snel een mooi antwoord opborrelen: blijf vanuit de rust stappen zetten. Forceer niets.

Ik schreef het gelijk op in mijn notitieboekje dat ik had meegenomen van thuis.

Dit inzicht gaf mij rust voor de rest van die dag. Zonder drukke gedachten in mijn hoofd kon ik weer helemaal aanwezig zijn bij mijn gezin. Het verlangen om een paar dagen alleen te zijn drong zich ook niet meer aan mij op.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat zo’n minimomentje het verschil kan maken voor jouw beleving van de dag.

Nu is dit misschien nog een mild voorbeeld van rust vinden in de drukte om je heen. Ik heb zeker ook andere tijden gekend.

Zes jaar geleden begon ik voor het eerst met mediteren en met het opschrijven van mijn gedachten. Niet omdat ik daar nou echt zin in had, maar omdat ik vastliep in mijn werk.

Dat lag niet alleen aan de werkplek, maar ook aan de situatie waar ik in zat. Ik was net moeder geworden en tegelijkertijd belandde mijn schoonzus voor bijna een half jaar op de IC. 

Genieten van mijn baby en weer wennen aan het werkritme werden regelmatig verstoord door angst en verdriet. Het was een moeilijke tijd.

Als dan die ene collega voor de zoveelste keer aan mijn bureau kwam zeuren over iets (in mijn ogen) onbenulligs, kon ik daar echt heel boos over zijn. 

En die boosheid ging mij in de weg zitten. Ik voelde dat ik steeds vaker boos was op alles en iedereen. Dus ging ik op zoek naar een manier om daar anders mee om te gaan.

Thuis merkte ik dat een minimeditatie en gedachten van mij af schrijven, mij kalmer en rustiger lieten voelen over de hele situatie waar ik in zat. En zo ontwikkelde ik de gewoonte om ook op mijn werkplek die kalmte op te zoeken.

Ik schreef mijn frustraties op als ik even alleen was op mijn kantoor en heel vaak trok ik mij ook terug op het toilet. Ik ging uiteindelijk ook zelf korte meditaties bedenken voor als ik aan het werk was.

Als dan na een meditatief wc-bezoek die zeurende collega weer aan mijn bureau stond, merkte ik dat ik vriendelijker kon reageren. Dat we soms ook gewoon een leuk gesprek konden hebben. De frustratie die ik eerst voelde verdween.

Het alles-zit-tegen-gevoel wist ik steeds vaker om te buigen naar kalmte.

Ik ben nooit meer met deze gewoontes gestopt. En in de jaren daarna heb ik nog veel meer gewoontes toegevoegd aan mijn dagelijks leven. Ik wissel ze steeds af. Net waar ik behoefte aan heb op dat moment eigenlijk.

Ik heb je in deze mail dus een mild en een extreem voorbeeld gegeven van hoe dit soort minimomentjes van rust voor je kunnen werken.

Een aantal van de minimeditaties die ik door de jaren heen zelf heb bedacht, bied ik aan in Vier meditaties en in de Online cursus Volg je intuïtie.

De online cursus kun je echt zien als een verzameling van alles wat mij de afgelopen jaren heeft geholpen om keuzes te maken die mij verder helpen naar een leven dat bij mij past.

Deze zomer bied ik de cursus met korting aan. Klik hier als je daar gebruik van wilt maken.

Ik wens je nog een fijne dag met waardevolle momentjes van rust!

Liefs,

Eke