Leven vanuit een flow, hoe doe je dat?

Leven vanuit een flow. Dat is heel mooi gezegd, maar hoe doe je dat eigenlijk? Zelf word ik nogal eens heen en weer geslingerd tussen hoe het zou moeten en hoe het gevoelsmatig voor mij klopt.

Hoe zou het dan moeten voor mij, dat boek schrijven en mijn ondernemerschap verder ontwikkelen? Nou, met een strak schema zodat ik iedere dag aan mijn boek schrijf en op dit moment uren achter mijn laptop zit om de lancering van mijn online cursus zo snel mogelijk te realiseren. Zo moet het, anders bereik ik nooit iets. Als ik schrijftips en ondernemerstips voorbij zie komen, hoor en lees ik ook bijna niets anders.

Maar, ik voel mij niet iedere dag zo overactief. Als het bijvoorbeeld een erg hete dag is, dan ben ik daar moe van. Kies ik ervoor om toch stug door te gaan tot in de late uurtjes, dan ben ik de volgende dag nog vermoeider dan de dag ervoor. Die moeheid is ook niet bevorderlijk voor mijn enthousiasme en creativiteit. Kies ik ervoor om een klein beetje te doen, en ook ruimte te maken om even uit te rusten, dan kan ik het volhouden om iedere dag te werken aan mijn plannen.

Ik weet dat het zo voor mij werkt en dat ik er veel betere ideeën door krijg. In de praktijk vind ik dit niet altijd makkelijk om dat te omarmen. Zo had ik bijvoorbeeld een deadline gesteld om mijn cursus te lanceren. Maar na de zoveelste slapeloze nacht daarover heb ik die deadline laten varen.

En toen voelde ik gelijk heel veel rust en kon ik denken: het gaat echt geen weken meer duren, die lancering. Het is af wanneer het af is, die dag komt vanzelf.

Wat er gebeurde was dat ik iedere dag zonder stress een stukje oppakte van wat er nog nodig was om die lancering succesvol te laten zijn. En met succesvol bedoel ik vooral dat ik tegen mezelf kan zeggen: beter dan dit kan ik het op dit moment niet aanbieden. Ik heb er alles aan gedaan om er iets moois van te maken.

Het loslaten van die deadline heeft mij geholpen om niet meer zo krampachtig vast te houden aan mijn beschikbare tijd dat ik aan het werk kan zijn. Hier een voorbeeld voor hoe dat voor mij heeft uitgepakt:

Mijn dochtertje is net begonnen in groep drie en als moeder doet dat iets met mij. Mijn meisje kan niet meer ongedwongen spelen en knutselen. Nu moet ze echt gaan leren lezen en schrijven en moet ze leren rekenen. Ze vindt het leuk en daar ben ik blij om. Maar ik voel mij ook bezorgd. Is het niet teveel voor haar, die overgang?

Op maandag mogen de kinderen iets laten zien in de klas waar ze trots op zijn, wat ze leuk vinden om te laten zien aan de juf en aan alle andere kinderen. Grote beer moest mee naar school, had mijn dochtertje bedacht. Maar niet voordat ik een mooi outfit voor hem had gemaakt. Even dacht ik, ja maar ik zit met die lancering en ik heb daar absoluut geen tijd voor, dat doen we wel over een paar weken. En toen dacht ik: weet je wat ik maak gewoon dat outfit. Het is belangrijk voor haar en stiekem voor mij eigenlijk ook wel. Dat zij haar lievelingsknuffel wil laten zien, geeft voor mij aan hoe goed zij zich al na een paar weken op haar gemak voelt in de klas.

Dus, ik haalde een oud T-shirt uit de kast en ben er een jasje van gaan maken. Zij had al knopen en kraaltjes erbij gezocht die ik er ook op moest naaien. En dat maken van een jasje voor grote beer, gaf mij een bijzonder inzicht. Een inzicht wat ik eigenlijk al wel vaker had opgedaan, maar nu weer eens opnieuw onder mijn aandacht werd gebracht. Om te beginnen kwam ik direct tot rust als ik het naaiwerkje oppakte.

Zo gebeurde het dat gedurende de week, mijn verlangen om weer verder te werken aan project Grote Beer (zo noemden mijn man en ik dat) steeds groter werd. Ook merkte ik dat de vervolgstappen die nodig waren om het jasje af te krijgen in mij op kwamen als ik er mee bezig was. Moeiteloos, zonder er zelfs maar gedachten aan te wijden, liet ik dat over mij heen komen.

Was ik bezig met het afwerken van de mouwtjes, dan was dat het enige waar ik mij op concentreerde. Toen de mouwtjes af waren, zag ik dat er een mooie naad in het midden liep die ik open kon knippen, zodat het een jasje werd die je dicht kon met knopen. En zo ging het steeds door.

Dit is de essentie van leven vanuit een flow denk ik. Door bezig te blijven, steeds met je volledige aandacht aan een klein stukje te werken, blijft het stromen.  En bezig blijven heeft niets te maken met uren achter mijn laptop zitten. Bezig blijven is ook, rust nemen. Of in het geval van het jasje van grote beer: het werkje ook even wegleggen. 

In de rust krijg ik meestal weer ideeën over hoe het nu verder moet. Zo heb ik bijvoorbeeld een aantal verkoopteksten voor mijn cursus genoteerd omdat de zinnen zich in mijn hoofd aandienden tijdens de rust.

Ik heb de afgelopen weken ook een nieuwe gewoonte ontwikkeld. Steeds vaker vraag ik mijzelf, per moment van de dag: Wat heb ik nu nodig? Dat helpt mij.

Sta ik te popelen om aan het werk te gaan, dan ga ik aan de slag. Voel ik mij moe, dan neem ik eerst rust waardoor ik meestal daarna iets ga doen.

En nee, ik kan niet altijd aan het werk zijn, want als de school uit is, ben ik er weer voor mijn dochtertje. En dat is heerlijk maar het kan ook frustrerend zijn als ik net in die werkmodus zit. Toch geeft de wandeling naar school en terug mij al veel rust. En dan kan ik al snel makkelijk meebewegen. Ik lees haar wat voor of we gaan naar buiten, er moet gekookt worden, misschien nog even een was opgevouwen worden en ga zo maar door.

Krijg ik ideeën, dan schrijf ik ze snel even op en keer ik weer terug naar de middag zoals het loopt. Ik maak ook geen plannen meer voor de avond. Technisch gezien heb ik ’s avonds nog een paar uurtjes om iets te kunnen doen. Maar als ik mij uitgeblust voel dan kan ik er echt beter aan toegeven. Ik heb het wel eens uitgeprobeerd om toch door te zetten, maar de volgende dag voel ik dat. Dan voel ik mij vermoeider dan als ik de avond ervoor heb gekozen voor iets leuks doen voor mezelf.

Dat is er trouwens ook veranderd. Ik heb schrijven ook bestempeld als iets leuks doen voor mezelf. Ik probeer het niet meer als een project te zien waar een zeker resultaat uit moet komen. Ik wil gewoon graag een mooi verhaal schrijven.

De laatste tijd werk ik aan een kort verhaal. Omdat ik er gewoon zin in had. Ik heb daar ook het resultaat losgelaten. De lengte, hoe het moet aflopen. Steeds verlang ik weer naar dat verhaal. Wat gaat er nu gebeuren, hoe zal het aflopen? Is dit een nog wel een kort verhaal of heeft het meer ruimte nodig?

Ja, zo blijft het schrijven veel meer in beweging omdat ik alles mag van mezelf. Ik moet niets meer. Dat geeft mij het vertrouwen dat het met het boek ook goed gaat komen.

En nu denk je misschien: het lijkt wel een sprookje dat leven van jou. Rust nemen wanneer je wilt, dat gaat niet zo makkelijk op een werkplek.

Nee, niet op ieder gewenst moment. Zeker niet. Maar er zijn andere manieren om heel snel rust vanbinnen te ervaren. Wil je weten wat mijn ervaringen daarmee zijn? Luister dan eens naar de aflevering Rust vinden als je een druk leven hebt. Daarin vertel ik bijvoorbeeld ook hoe je een bezoek aan het toilet als een ultiem rustmomentje kunt inbouwen in je werkdag. Zodat je je werkdag ook meer vanuit een flow kunt ervaren.

Het is echt mogelijk, geloof me. Ik heb qua drukte de meest gekke dingen meegemaakt. Eerlijk is eerlijk, ik werd er niet altijd gelukkig van. Daarom heb ik er nu ook voor gekozen om als ondernemer meer rust en vrijheid in mijn leven te creëren. Maar ook op hectische dagen kun je veel meer rust ervaren dan je zou denken.

In de aflevering Rust vinden als je een druk leven hebt, geef ik dus een aantal tips. En, mocht je interesse hebben, in mijn online cursus Volg je intuïtie ligt de focus heel erg op zoveel mogelijk rust vanbinnen ervaren. Omdat van daaruit de inzichten naar voren komen die jou echt verder helpen in je plannen. 

Inzichten die helemaal precies op maat gemaakt bij jou passen. Bedacht door maar een persoon: jijzelf.

Als de cursus beschikbaar is, laat ik het uiteraard weten. Dan schreeuw ik het waarschijnlijk van de daken! Dan voel ik ook eindelijk rust omdat de lancering van de grond is gekomen.

Ja, ik mis project Grote Beer. Ik heb eigenlijk zin om nieuwe kleertjes te maken voor alle andere knuffels. Die rust, die flow die het met zich meebracht, ik wil dat altijd in alles kunnen voelen. Terwijl ik deze podcastaflevering en blog uitwerk, lukt mij dit aardig. Want eigenlijk heb ik helemaal geen tijd om nog mijn ervaringen te delen. Die cursus, hij moet af, zo komt het natuurlijk niet goed!

Ik wilde al een tijdje iets vertellen over leven vanuit een flow en laatst dacht ik dus: het project van grote beer, dat is nou een mooi voorbeeld om aan te halen!

En dan voelt het ineens heel urgent om toch deze aflevering eerst uit te schrijven voordat ik verder werk aan project Online Cursus Lanceren. Dat komt straks weer. Het is misschien niet logisch om dit zo te doen, maar het geeft mij wel heel veel rust en, minstens net zo belangrijk, het geeft mij heel veel voldoening.

Rust en voldoening, plezier, als je dat kunt blijven voelen, daar gaat het over. En zo hoop ik vanuit een flow die cursus te kunnen lanceren en vanuit een flow mijn boek te schijven en vanuit een flow de dag te laten komen zoals het komt.

Vanuit dat gevoel lijkt er ineens veel meer mogelijk en voel ik ook veel vrijheid. Ik beweeg ergens naartoe waar ik mij fijn bij voel. Het motiveert mij om steeds weer de stappen te zetten die op dat moment nodig zijn.

Ik hoop je weer een beetje geïnspireerd te hebben. Kun jij wel wat meer flow in je leven gebruiken? Ga iets maken zonder aan het eindresultaat te denken. Gewoon beginnen en kijken waar het heen gaat.

Ben je benieuwd wat ik nog meer te vertellen heb over het volgen van je dromen? Of wat anderen daarover vertellen? Luister dan naar mijn podcast Dichter bij je dromen. Te beluisteren via de meeste podcastapps.

Ik wens je nog een fijne dag!

Liefs,